در میان نگرشهای مکاتب مختلف مدیریتی نگرشی جامع وجود دارد که مدیریتی ها کاملا با آن آشنا هستند...... بله منظور نگرش اقتضایی یا به قول فرنگیها contingency aproach میباشد نگرشی که به زبان ساده یعنی" در شرایط و موقعیتهای گوناگون به شیوه ها و روشهای مختلف مدیریت کردن"
در واقع نحوه و سبک مدیریتی بستگی به شرایط و وضعیتی دارد که در آن واقع هستیم نمونه زیبایی در تاریخ اسلام پیش چشممان است که در نگاه ظاهربین این تصور را به ذهن متبادر میکند که این همه تضاد چرا و به چه علت؟!
در قضیه صلح امام حسن مجتبی(علیه السلام) امام با توجه به شرایط زمان تصمیم به صلح با معاویه میگیرد تا خسران بیشتری بر اسلام و مسلمین وارد نشود چرا که طرف مقابل آدمی مکار و حیله گر است که با ترفندهای مختلف مسلمانان را و اذهانشان را گمراه کرده و با تظاهر به تدین و دیانت مغز کوچک ظاهربین مسلمانان شامی و عرب را منحرف کرده است و از طرفی چند سال جنگ و گریز که از دوران خلافت مولای متقیان علی(علیه السلام) بین کوفیان و شامیان درگرفته اهالی کوفه را مستهلک کرده و بویژه با مطامعی که حکومت شام بر سر راه سران و بزرگان عراق قرار داده پایبندیشان به امام همام تنزل کرده و دلایلی دیگر که شما بهتر از من میدانید ......... این میشود که حسن ابن علی(علیه السلام) با این اباشکم دهر صلح میکنند.
امام حسین(علیه السلام) هم تا زمانیکه معاویه در قید دنیا بود خروج بر او را به مصلحت مسلمین ندانستند اما با رسیدن خلافت به یزید ابن معاویه دیگر امام نه تنها بیعت با این مرد فاسد را نمیپذیرند بلکه در صدد قیام و بدست گرفتن ضمام امور مسلمین بر می آیند. چرا که اینبار طرف مقابل فردی است که علی رغم اینکه ظاهرا از پشت معاویه سیاست باز است اما آنقدر سیاست و کیاست ندارد که در ملا عام شرب خمر نکند و احکام محکمه دین خدا را رعایت نکند و در مستی به نماز نایستد و موارد بسیاری از این دست که خود دانید و اینجا از دیدگاه امام همام سکوت در برابر چنین شخصیت بیمار هوسرانی که نام امیرالمومنین را یدک میکشد نه تنها جایز نیست بلکه عین احیاء دین جد نازنینش میباشد و کربلا با تمام ریز و درشتش که میدانید واقع میشود و خون حسین است که اسلام را نجات میدهد و وجدانهای خوابزده را بیدار میکند و....
این یعنی مدیریت اقتضایی که امامی حفظ اسلام را که اوجب واجبات است در صلح با معاویه و امامی پاسداری از اسلام را در شهادت خود و یاران میبیند؛ درود خدا بر رستگاران.
منبع: amirtaha87.blogfa.com/post-56.aspx
الهی!با خاطری خسته،دست از غیر تو شسته ودر انتظار رحمتت نشسته ام،بدهی کریمی،ندهی حکیمی،بخوانی شاکرم،برانی صابرم.